Eigenlijk komt het er voor mij op neer dat het draait om het activeren van zintuigen en emoties.
Het knisperen van het patroonpapier.
Het gevoel van de stoffen; glad, zacht, hard, koel, warm.
Het geluid van de schaar die door de stof gaat.
Het ronken van de naaimachine.
De stilte van opgaan in je project.
De angst om voor het eerst de schaar in de mooie stof te zetten.
De wanhoop en de teleurstelling als een project niet lukt zoals je het wilde.
De euforie als je het probleem oplost en je creatie toch nog lukt.
Eigenlijk maak je een reis van idee naar creatie.
De ene keer een korte reis de andere keer een lange met veel omwegen. Maar het blijft iets waar je zoveel uit jezelf instopt. Creeëren begint in je hart en komt via je handen tot leven.
Ik denk dat dat dit zo bijzonder maakt... en het is leuk om dat gevoel met meerdere mensen te kunnen delen.
Het delen van de hobby kan op verschillende manieren. Een hele leuke manier is de 1111marathon die op 17 maart 2012 gehouden wordt. Informatie over de marathon is hier te vinden:
